Κολεκτομή: Όταν το παχύ έντερο χρειάζεται χειρουργική επέμβαση
Η κολεκτομή είναι η επέμβαση του παχέος εντέρου (κόλον) που αφαιρείται τμήμα ή και όλο το παχύ έντερο. Η κολεκτομή με τη λαπαροσκοπική χειρουργική, προσφέρει στους ασθενείς ασφαλή και σύγχρονη λύση για γρήγορη επιστροφή στην καθημερινή ζωή. Η λαπαροσκοπική επέμβαση έχει μικρότερο χειρουργικό τραύμα και απώλεια αίματος, λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, το έντερο επανέρχεται και λειτουργεί πιο γρήγορα. Επίσης, ο ασθενής παραμένει στο νοσοκομείο λιγότερο και επιστρέφει σε δίαιτα στερεής τροφής γρηγορότερα.
Του Μιχάλη Βοργιά,
MD FACS – Διευθυντή Χειρουργικής Κλινικής στο «Mediterraneo Hospital» – Γενικός Χειρουργός, Λαπαροσκοπική Χειρουργική *.
Πριν αναφερθούμε στις νόσους του παχέος εντέρου πρέπει να περιγράψουμε με δυο λόγια αυτό το ιδιαίτερα ευαίσθητο όργανο του πεπτικού μας συστήματος και τις λειτουργίες του. Η πέψη και η απορρόφηση της τροφής γίνεται κατά μείζονα λόγο στα τρία τμήματα του λεπτού εντέρου: το δωδεκαδάκτυλο, τη νήστιδα και τον ειλεό. Το παχύ έντερο ή κόλον, αποτελεί το κατώτερο τμήμα του πεπτικού σωλήνα. Είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση του νερού και τη μετατροπή των υπολειμμάτων των άπεπτων τροφών σε κόπρανα. Το κόλον ξεκινά από τη δεξιά πλευρά της κοιλιάς και καταλήγει αριστερά στο ορθό, όπου αποθηκεύονται παροδικά τα κόπρανα, πριν την αποβολή τους από το σώμα, μέσω του πρωκτού.
Τα συμπτώματα των νόσων του παχέος εντέρου
Ορισμένες νόσοι του παχέος εντέρου ενδέχεται να μην προκαλούν κανένα σύμπτωμα και να αποκαλυφθούν τυχαία. Ωστόσο, εάν ένας ασθενής παρουσιάζει οποιοδήποτε από τα παρακάτω συμπτώματα, πρέπει να επισκέπτεται γιατρό, προκειμένου να αντιμετωπιστεί εγκαίρως κάποιο ενδεχόμενο πρόβλημα.
Έντονες κράμπες ή φουσκώματα χαμηλά στην κοιλιά
Επίμονη δυσκοιλιότητα
Έντονη διάρροια
Πόνος και ευαισθησία στην κάτω πλευρά της κοιλιάς, συνοδευόμενα από ρίγος, πυρετό ή έμετους και έντονη δυσκοιλιότητα
Βλεννοαιματηρές κενώσεις
Αιμορραγία- Κάθε απώλεια αίματος από το κατώτερο πεπτικό σύστημα χρειάζεται διερεύνηση.
Ποιες είναι οι κυριότερες παθήσεις του παχέος εντέρου
Το παχύ έντερο προσβάλλεται από ένα πλήθος παθήσεων, όπως:
• Αγγειοδυσπλασίες
• Αποφρακτικό ή μηχανικό ειλεό
• Εκκολπωμάτωση – εκκολπωματίτιδα
• Ελκώδη κολίτιδα
• Κακοήθεις όγκους (αδενοκαρκινώματα, καρκινοειδείς όγκους, λεμφώματα, σαρκώματα)
• Καλοήθεις όγκους (αδενωματώδεις πολύποδες, θηλώδη αδενώματα, λιπώματα, λειομυώματα)
• Νόσο του Crohn
• Πρόπτωση του ορθού
• Στένωση ή απόφραξη μεσεντέριων αρτηριών ή φλεβών
• Σύνδρομο Gardner
• Σύνδρομο Peutz – Jeghers
• Συστροφή του εντέρου
Ωστόσο, η απόφαση για χειρουργική αντιμετώπιση εξαρτάται τόσο από το είδος, όσο και από την ένταση του προβλήματος που αντιμετωπίζει ο κάθε ασθενής.
Τί κινδύνους προκαλούν τα προβλήματα του παχέος εντέρου;
Τα προβλήματα του παχέος εντέρου, ανάλογα με το είδος και την έντασή τους, μπορούν να προκαλέσουν:
• Διάτρηση του εντέρου και διέλευση των κοπράνων μέσα στην κοιλιά
• Περιτονίτιδα
• Σοβαρή αιμορραγία από τον πρωκτό
• Απόφραξη του εντέρου
• Στένωση του εντέρου
• Δημιουργία αποστήματος γύρω από το έντερο
• Δημιουργία συριγγίου μεταξύ του εντέρου και άλλων οργάνων της κοιλιάς
• Αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου
Όταν ο ασθενής διατρέχει κάποιον από τους παραπάνω κινδύνους κρίνεται συνήθως απαραίτητη η διενέργεια κολεκτομής.
Xειρουργικές επιλογές για την κολεκτομή
Οι κλασικές “ανοικτές” κολεκτομές είναι ιδιαίτερα τραυματικές επεμβάσεις, διότι ο χειρουργός είναι αναγκασμένος να πραγματοποιήσει μια μεγάλη τομή στην κοιλιά και να προσπελάσει πολλά από τα σπλάχνα, προκειμένου να φτάσει στο παχύ έντερο. Έτσι, το “χειρουργικό τραύμα” είναι σημαντικό και οι ασθενείς αντιμετωπίζουν μια συχνά μεγάλη και δύσκολη περίοδο ανάρρωσης.
Στις λαπαροσκοπικές κολεκτομές, ο χειρουργός κάνει 4 ή 5 μικρές τομές μισού εκατοστού και όλη η επέμβαση γίνεται μέσα από στενούς σωλήνες, από όπου εισάγονται τα εξειδικευμένα λαπαροσκοπικά χειρουργικά εργαλεία. Το λαπαροσκόπιο, ένα μικροσκοπικό τηλεσκόπιο συνδεδεμένο με μια βιντεοκάμερα, εισέρχεται μέσα από έναν σωλήνα ενός εκατοστού και επιτρέπει στον χειρουργό να βλέπει τα εσωτερικά όργανα του ασθενούς σε μεγέθυνση στην οθόνη μιας τηλεόρασης. Μία από τις μικρές τομές μεγαλώνει 4-6 εκατοστά στο τέλος της επέμβασης προκειμένου να εξέλθει το τμήμα του εντέρου που έχει αφαιρεθεί. Σε έναν πολύ μικρό αριθμό ασθενών ενδέχεται να μην είναι δυνατόν να εφαρμοστεί λαπαροσκοπική κολεκτομή. Παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τις πιθανότητες για πραγματοποίηση ανοιχτής επέμβασης είναι η παχυσαρκία, το ιστορικό προηγούμενων πολλαπλών επεμβάσεων στην κοιλιά, που ίσως έχουν δημιουργήσει πολλές συμφύσεις, αιμορραγικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της επέμβασης και η αδυναμία λήψης καθαρής εικόνας των οργάνων.
Ποιά είναι η μετεγχειρητική πορεία των ασθενών;
Mετά τη λαπαροσκοπική κολεκτομή, ο ασθενής σηκώνεται και περπατά την επόμενη κιόλας ημέρα. Αυτό, μειώνει τους μυϊκούς πόνους και βοηθά σημαντικά την αναπνευστική λειτουργία. Την τρίτη μετεγχειρητική ημέρα σιτίζεται με μαλακή τροφή και εξέρχεται από το νοσοκομείο πολύ σύντομα. Είναι έτοιμος να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες σε δέκα ημέρες περίπου.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο 4news.gr
