Κλασική Χειρουργική & Νέες Τεχνικές

Σκοπός της σύγχρονης χειρουργικής δεν είναι η θεραπεία, με αφαίρεση του άρρωστου μέρους του οργανισμού, όπως γινόταν παλαιότερα, αλλά η θεραπεία που γίνεται με τη διόρθωση του προβλήματος.

Ωστόσο, η χειρουργική, ήταν από τις πρώτες μορφές ιατρικής και αυτό γιατί ήταν δύσκολο να θεραπευθεί με άλλο τρόπο μια πάθηση ή ένα τραύμα. Η μόνη λύση ήταν να αφαιρέσει κανείς το άρρωστο μέρος ή το αντικείμενο που προκαλούσε την ανωμαλία.

Οι Ινδοί ήταν οι πρώτοι που έκαναν επεμβάσεις και φυσικά οι αρχαίοι Έλληνες. Πατέρας της ιατρικής και της χειρουργικής θεωρείται ο Ιπποκράτης ο οποίος έθεσε και τους πρώτους κανόνες δεοντολογίας.

Η σύγχρονη χειρουργική γεννιέται το 18ο αιώνα. Τότε κάνουν την εμφάνισή τους πολλές σχολές χειρουργικής, που, σιγά – σιγά, κάλυπταν, μέσα από τη μελέτη και το πείραμα, τις ατέλειες και τις αδυναμίες της επιστήμης.

Μέσα στο 19ο αιώνα λύθηκαν βασικά ζητήματα χειρουργικής, όπως η αναισθητοποίηση του μέρους στο οποίο γίνεται εγχείρηση ή και ολόκληρου του ατόμου, η αντισηψία των εργαλείων και του εγχειριζόμενου μέρους και η δυνατότητα μετάγγισης αίματος. Το ποσοστό θνησιμότητας από εγχειρήσεις μειώθηκε κατά πολύ.

Οι πιο σπουδαίες εγχειρήσεις σήμερα είναι αυτές που σχετίζονται με την μεταμόσχευση ολόκληρων οργάνων στον άρρωστο οργανισμό. Έχουμε μεταμοσχεύσεις καρδιάς, ήπατος, νεφρού. Ενώ σημαντικές είναι οι εγχειρήσεις που γίνονται στον εγκέφαλο, στην καρδιά και στα πνευμόνια.